ALMILA - KAR GÜLLERİ (Yeni)

Kar Gülleri

Nicedir hasret kaldı kar güllerine kar taneleri,
Yanar yüreğindeki sevda söndürmez kar taneleri,
Gözünden dökülen gözyaşı değil de kar taneleri,
Alır götürür ılık bir Şubat gününe kar taneleri,

......................

..........

Kaç fasıl geçer gider de,
ardından ninnisi kalır rüzgarlı gecelerin.
kuru dallardan dökülür, konfeti yerine ey yar;
kar taneleri, üzerine “kar güllerinin”...
..........kızıla boyar dökülen yapraklar çileyi
..........savrulunca rüzgardan beyaz etekleri,
..........gök narların ninnisiyle ağlar sevgili,
..........geceleri `kar gülleri`

serçelerin ürkekliğiyle yağan yağmur
ardındaki feryatları yıldırımların
şükür sızılarıyla inletir gönülleri

bir konçerto duyulur, çok uzaklarda yalnız,
munis bir edayla eğilir secdesine dallar,
beyaza süzülür, gökyüzünden kaygılar,
dökülürken kutsal merasimine gecenin,
.........“ay bir taraftan sahitlik eder sevdasına,
...........bir taraftan da yıldızlar” (*)

yosunlarıdır gövdelerin, baharlara tutunan,
uğultusudur yorgunluğun, dallara vuran,
titreyen ellerimdir, sana uzanamayan,
tiz bir çığlıktır geceyi bölen, uğursuz,
.........üşüyen yüreğimdir, sevdasına inanan...

Dinle; bir beste fısıldıyorlar,
periler güftede kar güllerine:
..........“kaderimdir tek başına savaşım yücelerde,
...........usul usul inen sancılı gecelerde...`

SUNU:
hisset sevgili, ateşinden içimde yananların,
Yusuf’un suskusundan Züleyha’ya düşen hüzünlü ah’la,
azaplı saatlerde duadadır “kar gülleri”…

(*) (m.y.ayan) alıntıdır

Sevim Yakıcı

Bu şiirin hikayesi:

Ben aslında çok özel şiirlerimi pek yayınlamazdım ama ara sıra bozuyorum bu kuralı. Şimdi Kar güllerinden bahsetmek istiyorum size:

Bir adı da Kamelya olan kar güllerinin yabanisi Uludağ'ın en yüksek bölgelerinde, yüce göknarların arasında yetişir. Kar güllerinin çok güzel goncaları olur, ama o goncalar üzerine kar taneleri düşmeden açmazlar.
İlk karı bekler goncalar sabırla. Ve kar altında açar o güzelim kırmızı güllerini. Bildiğiniz katmerli güller gibidir onlar...
Uludağın zirvelerinde Göknar ağaçları vardır. Asırlara meydan okuyan göknarlar. Bu göknarların alt kısımdaki dalları, genişçe yelpazelenirler. Dönen bir dansçının etekleri gibidir sanki.
Ve kar gülleri bu eteklerin altında yaşarlar. Çünkü her yan adam boyu kar olsa da bu eteklerin altı yemyeşil çimenlerle kaplıdır çoğu zaman... Rüzgar salladıkça eteklerini, kar taneleri o kıpkızıl çiçeklerin üzerine dökülür. Ve esen rüzgar dökülen kırmızı yaprakları savurur bembeyaz karların üzerine. Bir devri daim yaşanır ilahi.

Muhteşem bir manzaradır, seyrine doyum olmaz. Çıkamazsınız bu tezatlardaki sırrın içinden, ve Rabbin tecellisi dersiniz çaresiz, aklınızın almayacağı izahatlarla....
Ben yıllar önce dağcılık yaptığım günlerde görmüştüm bir kere. Ve hayatım boyunca unutamadım o kar güllerini.
Şiirimde anlatamadım o güzelliği, naçar kaldı kalemim, gördüğünüz gibi.
sevgilerimle

Facebookta paylaş