MİHRİCAN İçime yıldızlardan süzülmüş bir heyecan, Gözlerin mi gördüğüm, ben hangi sulardayım, Ellerin gül dalıysa, bakışların mihrican, Ruhum paslı kördüğüm, sensiz pusulardayım, Hüznümdeki derinlik okşuyorken kederi! Sen damlıyor saksıya narçiçeği allardan, Tek tek veda ederken hüzünlü köşelere, Kesiliyor umutlar çıkmayacak fallardan, Garîplikler sindikçe pembe menekşelere. Hayâlleri incitir sevenlerin kaderi!   Alevlenir bûseler yalnızlık durağında, Anlamlı bakışmalar, kan ağlatır yolları, Ay karanlık, ay küskün menzilin ırağında, Kar çiçekleri süsler zemheride dalları. Görsen, tanıyamazsın bendeki derbederi!   Ey ufkumdaki serâp, ömrüme kıyan hançer; Perçeminden süzülen sevdânın şavkı mıdır? Her gün bir kızıl öfke umutlarımı biçer, Beni sende bitiren intikam şevki midir? Çizdiğin puslu resim vicdânının eseri! Mumda eriyen sabır süzülür kenarından, Rûhuma desen çizer kımıldayan perdeler, Göz yaşlarım ıslanır sonsuzluk pınarından, Asırlara hükmeden eski aşklar nerdeler? Nerde sevdâlıların vuslat kokan seheri? Billurdan fiskelerle kalbe dokunur zaman, Efkârlı bir şarkının inleyen nağmesiyle Gümüşlü buğularla  perdelenir âsuman, Giden gitmiştir eyvah, bitimsiz hevesiyle ! Şimdi  artık çalmıyor taş plaklar “Makber”i Hüznündeki derinlik okşuyorken kederi, Hayâlleri incitir sevenlerin kaderi, Görsen, tanıyamazsın bendeki derbederi Çizdiğin puslu resim vicdanının eseri! Nerde sevdalıların vuslat kokan seheri? Şimdi artık çalmıyor taş plaklar “Makber”i     Sevim Yakıcı

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.